سرآغاز لوله کشی آب با لوله های فلزی
فهرست مطالب
مردم از زمان ساخت قنات‌ها به وسیله ایرانیان باستان، به دنبال راه‌هایی برای انتقال آب و فاضلاب از نقطه‌ای به نقطه دیگر بوده‌اند. این روند، با گذشت زمان آسان‌تر شده است. یکی از لوله‌هایی که در گذشته برای لوله‌کشی آب مورد استفاده قرار می‌گرفت و امروزه نیز گهگاه از آن استفاده می‌شود، لوله فلزی چدنی است. خطوط فاضلاب چدنی در شهرهای بزرگ سراسر ایالات‌متحده وجود دارند که قدمت آنها به دهه‌ها و گاهی حتی به یک قرن پیش می‌رسد. این لوله‌ها که زمانی استاندارد طلایی لوله‌کشی فاضلاب به‌حساب می‌آمدند ولی اکنون عمرشان به پایان رسیده است. در این مطلب به سرآغاز لوله کشی آب با لوله های فلزی خواهیم پرداخت و اطلاعاتی را در این زمینه ارائه خواهیم داد.
سرآغاز لوله کشی آب با لوله های فلزی در کجا بود؟
سرآغاز لوله کشی آب با لوله های فلزی در فرانسه بود. لوئی چهاردهم پادشاه فرانسه برای اولین بار در سال 1664 از لوله‌ای چدنی به طول 15 مایل برای اتصال کاخ و شهر اطراف آن به یک ایستگاه پمپاژ در نزدیکی رودخانه سن استفاده کرد. این کار پادشاه موجب شد آب به فواره‌های کاخ و همچنین برای مردم اطراف کاخ به ارمغان آورده شود. لولههای چدنی در طول قرن هفدهم تا اواسط قرن بیستم به عنوان متریال لوله‌کشی مدرن در نظر گرفته می‌شدند. بعدها که خانه‌ها به لوله‌کشی داخلی آب مجهز گردیدند نیز از لولههای فلزی چدنی برای این کار استفاده شد. زیرا درواقع آنها تنها انتخاب منطقی موجود بودند. در ابتدا به دلیل ماهیت فشرده چدن و قیمت گران آن، فقط افراد ثروتمند می‌توانستند به لوله‌کشی آب در داخل منزل خود بپردازند.
سرآغاز لوله کشی آب با لوله های فلزی در ایالات‌متحده نیز به اوایل قرن 19 باز می‌گردد. استفاده از لولههای فلزی در آن زمان به‌سرعت رایج گشت و خانه‌های دارای لوله‌کشی آب در دهه 1930 بسیار زیاد شدند. لولههای فلزی، سال‌ها بعد برای استفاده به عنوان لولههای فاضلاب نیز رایج گردیدند و به دلیل قابلیت‌ها و اطمینانی که از آن وجود داشت، از سایر لوله‌ها سبقت گرفتند و به ابزار اصلی تبدیل شدند. لولههای فلزی تا دهه 1970 یعنی زمانی که استفاده از پلاستیک در ساخت لوله و لوله‌کشی آب رایج گردیدند، با هیچ رقیبی روبهرو نبودند.
چرا سرآغاز لوله کشی آب با لوله های فلزی در نظر گرفته می‌شود؟
برای پاسخ به این سوال که چرا سرآغاز لوله کشی آب با لوله های فلزی در نظر گرفته می‌شود، ابتدا باید نگاهی کوتاه به قبل از ورود این لوله‌ها اندازیم.
در آغاز قرن نوزدهم بود که شهرنشینی باعث ایجاد یک بیماری همه‌گیر عفونی شد. همین موضوع باعث گردید تلاش‌های بهداشتی آغاز شوند. فناوری فاضلاب، طی چند دهه بعد با ورود مواد اولیه جدید به بازار ساخت لوله، به سرعت پیشرفت کرد. اولین شبکه آب‌رسانی در ایالات‌متحده در سال 1802 و در فیلادلفیا نصب گردید. بسیاری از این سیستم‌های اولیه هنوز با آجر و ملات ساخته می‌شدند. اما فضای داخلی ناهموار لولههای ساخته‌شده با آجر و ملات باعث می‌گردید که اندازه آنها بسیار بزرگ باشد. آنها به پشتیبانی ساختاری بیشتری نیز احتیاج داشتند و مواد خورنده موجود در فاضلاب نیز ملات را به‌مرورزمان از بین می‌بردند. همه این دلایل باعث شد شهرها به سمت سرمایه‌گذاری در مواد اولیه جدیدتر برای ساخت لوله‌ها سوق داده شوند.
بعدتر یکی از مواد جدیدی که مورد استفاده عمومی قرار گرفت، لوله چوبی بود. این لوله‌ها به روش توخالی کردن وسط یک کنده ساخته می‌شدند. این نوع لوله‌ها به مرور در سرتاسر ایالات‌متحده از فیلادلفیا گرفته تا پورتلند و اورگان نصب گردیدند. اما آنها نیز با مشکلات متعددی چون کمبود مواد اولیه و خراب شدن چوب در معرض آب روبهرو بودند. در دهه 1900 خاک رس منجمدشده، ماده منتخب لوله‌کشی برای اکثر شهرها بود که با پختن لولههای سفالی و ریختن نمک به داخل کوره برای تولید بخار ساخته می‌شد. لولههای سفالی بسیار سنگین بودند و به حمل‌ونقل آب یا ریلی نیاز داشتند. به این معنی که بسیاری از شهرها تنها در صورتی می‌توانستند از آنها استفاده کنند که دارای ذخایر محلی خاک رس باشند.
چرا لوله فلزی؟
اما سرآغاز لوله کشی آب با لوله های فلزی در نظر گرفته می‌شود، زیرا لولههای فلزی ساخته‌شده که چدنی یا آهن سیاه نیز نام داشتند، توانستند به خانه‌ها نیز راه پیدا کنند. آنها درواقع پایه‌گذار طرح امروزی لوله‌کشی آب بودند. این لوله‌ها در قالب ایجاد می‌شدند و سپس با اتصال مستقیم از طریق پیچ به هم متصل می‌گشتند.
چدن در زمان‌های قدیم یکی از قوی‌ترین گزینه‌ها برای انتقال آب و فاضلاب به فواصل دور (ده‌ها یا صدها مایل) در نظر گرفته می‌شد. زیرا قوی و بادوام بود. همچنین لولههای چدنی از این قابلیت برخوردار بودند که وقتی خطوط لوله از آب یا فاضلاب پر می‌شدند، در برابر فشار زیاد مقاومت کنند. لولههای فلزی اولیه، در هنگام استفاده از دوام خوبی برخوردار بودند و خیلی زود آسیب نمی‌دیدند. البته ساخت و نصب آنها بسیار زمان‌بر بود و استفاده از آنها در لوله‌کشی آب خانگی تنها توسط افراد متمول میسر بود.
چرا از لولههای فلزی چدنی دیگر استفاده نمی‌شود؟
کار ساخت لولههای فلزی اولیه بسیار فشرده و سخت بود که باعث می‌شد به گزینه‌ای گران‌قیمت برای اکثر مردم تبدیل شوند. آنها همچنین از انعطاف لازم برای دوام در ساخت‌وساز مدرن برخوردار نبودند. زیرا طراحی مدرن خانه‌ها به لولههای انعطاف‌پذیرتر و با اندازه کوچک‌تر نیاز دارد. لولههای چدنی سرانجام در دهه 1980 از مد افتادند و با پلاستیک پلی وینیل کلراید (PVC) جایگزین شدند که می‌تواند سریع‌تر و راحت‌تر ساخته شود. لوله پی‌وی‌سی، دارای استحکام لازم برای استفاده طولانی‌مدت می‌باشد و ساخت آن نیز ارزان‌تر و آسان‌تر است که آن را به گزینه ترجیحی بر لولههای فلزی چدنی تبدیل می‌کند.
از طرف دیگر، لولههای چدنی که هنوز در خانه‌های قدیمی‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرند، در معرض آسیب ریشه‌های درختان و خوردگی هستند. موارد زیادی وجود داشته است که ریشه درختان واقعاً به لوله چدنی آسیب رسانده‌اند. همچنین این لوله‌ها از هزینه بالا و کارایی کم رنج می‌برند.
برروی شماره ها کلیک کنید
۰۲۱۴۴۲۵۴۵۶۵
۰۲۱۴۴۲۵۳۵۶۵
۰۹۱۲۰۴۳۴۵۶۵
جمع‌بندی
سرآغاز لوله کشی آب با لوله های فلزی را میتوان در قرن هفدهم و رایج شدن آن را در قرن نوزدهم و سپس افول آن را در قرن بیستم جستجو نمود. لولههای فلزی اولیه چدنی در ابتدا با استقبال زیادی روبهرو گردیدند. زیرا موجب تحول شگرفی شده بودند، اما با پیشرفت فنّاوری و ساخت لولههای جدیدتر از رده خارج شدند.
بهترین قیمت موجود در بازار و ارسال به تمام نقاط تهران و ایران.
جهت اطلاعات بیشتر با شماره تلفن ☎ ۰۲۱۴۹۹۸۶۰۰۰ داخلی ۱۰۰ تماس بگیرید
سرآغاز لوله کشی آب با لوله های فلزی چگونه بوده ؟
سرآغاز لوله کشی آب با لوله های فلزی را میتوان در قرن هفدهم و رایج شدن آن را در قرن نوزدهم و سپس افول آن را در قرن بیستم جستجو نمود. لولههای فلزی اولیه چدنی در ابتدا با استقبال زیادی روبهرو گردیدند. زیرا موجب تحول شگرفی شده بودند، اما با پیشرفت فنّاوری و ساخت لولههای جدیدتر از رده خارج شدند.
📌 مطالب پیشنهادی :